“Altijd leuk om de collega’s op de locaties te spreken”

Monique is een kei in haar werk. Ze doet het met plezier en straalt dat ook uit. Ook nu het niet zo goed gaat. Een tijdje terug heeft Monique te horen gekregen dat zij een ongeneeslijke vorm van kanker heeft. In dit interview vertelt Monique daarom niet alleen over haar werk, maar ook over hoe zij omgaat met haar ziekte op en buiten het werk.

“Bij de verkoop binnendienst ondersteun ik de verkoop. Ik maak offertes en orders, en doe de verkoop van kleinere partijen. Ook val ik af en toe in voor collega Erwin die de planning doet voor het vervoer per as, per vrachtwagen dus. Hierbij heb ik veel contact met klanten en met onze collega’s op de verschillende locaties. Inmiddels werk ik alweer zo’n 15 jaar bij K3.”

“Na mijn secretaresseopleiding bij Schoevers ben ik begonnen bij een keukenleverancier. Dat was mijn eerste baan. Het duurde maar kort, want dit bedrijf ging failliet. Later heb ik bij een transportbedrijf gewerkt. Voordat ik bij K3 begon, deed ik de werkplaatsreceptie bij een autobedrijf en bij vrachtwagenbedrijf DAF. Ik heb veel tussen de mannen gewerkt.”

“Dat ik veel met mannen werkte, is toeval. Bij dit soort bedrijven tref je wel vaak veel mannen aan. In het begin werkte er bij K3 ook bijna alleen maar mannen. De laatste jaren zijn er steeds meer vrouwen bij gekomen. Ik heb geen voorkeur. Ik vind het leuk om zowel met mannen als met vrouwen te werken.”

“Ik heb een open sollicitatie gestuurd naar Erik Schout en ik werd aangenomen. Het bedrijf kende ik al wel. Mijn oom werkte bij de Valewaard dat later in K3 is opgegaan. Eerst heb ik bij de receptie gewerkt. In die tijd was dat meer het algemeen secretariaat. Op een gegeven moment ging er een collega weg bij de verkoopafdeling en dat leek mij wel leuk om te gaan doen. Ik heb dat aangegeven en ik mocht het gaan proberen. Een mooie kans en een leuke uitdaging, want ik had geen verkoopervaring.”

“Jarenlang heb ik fijn samengewerkt met collega Stefan Harteman. We zijn ongeveer tegelijkertijd begonnen. Hij deed de grote klanten en ik ving de kleine klanten op. Zo deden we dat samen. Jammer genoeg is hij dit voorjaar vertrokken om in familiebedrijf Harteman te stappen. Dat snap ik heel goed. Voor hem was het een mooie uitdaging. Maar ik mis hem nog wel iedere dag. We waren helemaal op elkaar ingespeeld. Je had aan een half woord genoeg.”

“Het contact met collega’s en klanten is het leukst. Gezellig om de collega’s op de locaties ook te spreken. Dan hoor je ook hoe het daar reilt en zeilt. Er zijn eigenlijk geen dingen die ik niet leuk vind aan mijn werk. Ik doe het allemaal met plezier.”

“Nu ik ziek ben, vragen mensen wel eens ‘zou je niet liever meer thuis willen zijn?’ Ik begrijp dat mensen dat vragen, maar ik voel me beter als ik lekker aan het werk ben. Dan heb ik contact met collega’s en klanten. En thuis zit ik alleen. Mijn man en kinderen zijn aan het werk en naar school. Daarnaast vind ik mijn werk enorm leuk. Voor mij is het dus geen straf om op kantoor te zijn.”

“Van jongs af aan ben ik met paarden bezig. Ik heb jarenlang wedstrijden gereden. En nu doet mijn dochter Fleur dit. Bijna ieder weekend gaan we samen op pad om naar een wedstijd te gaan. Het is leuk om te zien dat zij dezelfde passie heeft. Een echt moeder-en-dochter ding. Maar ik ga ook naar de voetbalwedstrijden van mijn zoon, hoor. Altijd leuk om daar te kijken en de andere ouders te spreken. Thuis hebben we een twee pony’s. Ze staan in het weiland achter ons huis en we hebben ook een  buitenbak om in te rijden. Met de paarden ben ik iedere avond druk. Ook de stallen schoonmaken hoort erbij. Verder vind ik het leuk om op stap te gaan. Binnenkort gaan we naar de Toppers. En ik houd ook van de kermis in het dorp. Ja, ik houd wel van een feestje.”

“We hebben het heel goed bij K3. Er wordt goed voor ons gezorgd. Vanaf het moment dat je hier binnen komt, is het een warm welkom. Iedereen is behulpzaam. In de tijd dat we nog in het kantoor in Oosterhout zaten, was de groep kleiner en zaten we wat dichterbij elkaar. Het bedrijf is de laatste tijd hard gegroeid. Logisch dus dat we naar een groter kantoor zijn verhuisd.”

“Ze gaan heel goed om met mijn ziekte. Ik vind het wel fijn dat ik nog steeds mag blijven werken. Als het een dagje niet goed gaat, is het geen probleem dat ik thuis blijf. Ook wordt regelmatig gevraagd hoe het gaat. En er wordt aangeboden dat ik minder mag werken. Tot op heden wil ik dat niet. Mijn werk vind ik te leuk en ik voel me verantwoordelijk. En het gaat goed, dus waarom zou je dan gaan minderen?”

“Een wens voor de toekomst, dat is lastig te zeggen. Voor K3 wens ik een goede toekomst. En dat ze nog vele mooie projecten mogen maken. Voor mezelf wens ik dat ik dit werk nog lang kan blijven doen. Zo lang mijn gezondheid het toelaat.”